Laatste Miss Ballroom

Amstelveen - 22 oktober 2011


Sinds wij NADB dansen staan de wedstrijd van David & Jacqueline Simon op onze wedstrijdkalender. Wij vinden dit gewoon fijne wedstrijden om te dansen. Wat jammer dat er nu een punt achter gezet wordt. Maar na 250 wedstrijden in 39 jaar begrijpen wij ook dat het een keer stopt. Terecht werd hier deze avond nog bij stil gestaan. Ongelovelijk indrukwekkend was het enorme en lange applaus wat David & Jacqueline Simon van de dansers kregen. Menig één zal even een brok in zijn keel gehad moeten hebben. Afscheid nemen van iets moois is altijd vervelend.

Amstelveen is niet alleen een mooie wedstrijd. Hier zijn wij in april 2010 ook gepromoveerd van de S1C naar de S1B. Het is nu anderhalf jaar later en weer kunnen wij in Amstelveen promoveren. Ervaring leert ons ook dat de laatste puntjes niet aan komen waaien, dus we rekenen nergens op.

Vandaag is onze klasse mooi gevuld. Wij zijn inmiddels gewend (of liever gezegd verwend) geraakt aan halve finales. Nu wordt de voorronde zelfs in twee ronden gedanst. Dat betekend ook dat er meer kans is op verdienen van de laatste twee punten. De voorronde gaat niet echt verkeerd. Toch zijn we zijn enigszins ontevreden over onze Engelse Wals en Tango. Het kan beter, dat weten we. Slowfox was wauw en Quickstep was in de vorige wedstrijden een puinhoop en daar liepen we nu ook soepel doorheen. Het was wel voldoende voor de halve finale.

Bij de halve finale staan we met 12 paren op de vloer. Gevoel is hetzelfde als in de voorronde. Op dezelfde punten in de Engelse Wals is Edwin het spoor bijster. We pakken de draad wel weer op maar het kan beter. Van de belgische tactieken uit de voorronde hebben we nu gelukkig geen last.

Hoewel wij tot nu toe in alle wedstrijden in de S1B finales hebben gedanst blijven wij nog altijd onzeker over onze finale plek. Gelukkig is de strijd om de eerste plek voor ons nog niet afgelopen. En de finale is volgens ons de beste ronde. Zelfs dat ene stukje in de Engelse wals loopt dit keer zonder haperingen. De Slowfox voelde weer erg lekker. Bij de Quickstep trapte we niet weer in de valkuil van de vorige wedstrijd. Hmmm, we mogen best tevreden zijn.

Bij de prijsuitreiking staan we aan het begin nog lekker ontspannen maar als onze klasse aan de beurt is neemt de spanning toch toe. Gezien het deelnemersveld hielden wij al rekening met een plek die niet hoger zal zijn dan een derde plek. Maar er deden nu ook paren mee die we niet kennen. En ook bekende dansparen komen steeds dichter bij. Sowieso ligt volgens ons het niveau redelijk dicht bij elkaar. Wanneer we hoorden dat wij in ieder geval geen 4e geworden zijn verschijnt er al een grijns op ons gezicht. Promotie is nu zeker. En als we horen dat we zelfs tweede zijn geworden zijn we super blij. Wij zijn gepromoveerd naar de S1A op punten en dat is toch wel het mooiste. Toch nog onverwachts en tegelijkertijd realiseren wij ons dat er gelijktijdig ook afscheid genomen wordt van de S1B. Een klasse waar wij met veel plezier in hebben gedanst.

Het NK gaan we in de nieuwe klasse dansen en wat is het super om te horen: "welkom in de S1A". Dat is echt top. Geweldig dat er in de S1A en ook in de S1B zo'n leuke en sportieve onderlinge sfeer is.

Volgende wedstrijd is het NK en wij zijn nieuwsgierig of het ons lukt om weer finale te dansen. Tot nu toe is het ons steeds gelukt. We gaan ons best doen.