Noorwegen - Jotunheimen | |
![]() |
Karakterestieken van de tocht Gelopen traject: Vanuit Gjendesheim gaat de trektocht via de bekende Beseggen naar de hut Memurubu. Na een boottochtje naar Gjendebu lopen wij verder naar Skogadalsbøen. Uiteindelijk eindigt de route bij de hut Sognefjellhytta (aan de weg 55 vanuit Lom) Periode: augustus 2001 Zwaarte: De route is over het algemeen ruig te noemen. Je moet regelmatig je eigen weg over rotsblokken vinden. Daarnaast is het afwisselend stijgen en dalen. Onderweg kom je bijna geen mensen (uitgezonderd het traject over de Beseggen). Markeringen: De route is uitgezet door DNT en wordt gemarkeerd door rode T's op de rotsen en steenmannetjes. Over het algemeen goed te volgen. Overnachtingen: Wild kamperen zonder voorzieningen (4 overnachtingen) . De route loopt langs diverse DNT hutten. |
Informatie - Fotoboek - Routekaart |
| ||||
|
Reisverslag | |
![]() |
Dag 1 - Reisdag van Otta naar Gjendesheim
Met de bus reizen wij vandaag vanuit Otta naar Gjendesheim. De afgelopen dagen hebben met een trektocht Rondane verkent (klik hier voor verslag Rondane). De komende dagen trekken wij verder door Jotunheimen, een ander nationaal park in Noorwegen. Morgen beginnen wij doormee. Vannacht slapen wij eerst in de DNT hut Gjendesheim. Dat is niet alleen lekker gemakkelijk. Het is ook handig omdat er dan ook wat kleding gewassen kan worden. En het is ook wel fijn om zelf even onder douche te staan. Schijnbaar zijn er geen aparte heren- en damesdouches. Uit het bordje bij de douche begrijpen wij dat om het half uur de douche voor het andere geslacht gereserveerd is. Maar … het is in het Noors geschreven, hopelijk is onze Noorse tekstvaardigheid voldoende. Ik mag van Tea eerst douche. "Het is jou tijd": zegt ze. Ik kijk voorzichtig binnen. Geen gillende dames, tot zover gaat het goed. Er is zelfs helemaal niemand en weet dus eigenlijk nog niet of wij het allemaal goed hebben begrepen. Ik ga toch maar lekker douchen en zie wel … |
![]() ![]() |
Dag 2 - Beseggen over vanuit Gjendeheim naar Memurubu Gisteravond zagen wij tot laat in de avond nog wandelaars de berg af komen. Vandaag gaan wij zelf de berg op en lopen vanuit Gjendesheim bovenlangs via de Beseggen naar Memurubu. Het eerste deel is redelijk steil. Onderweg heb je prachtig uitzicht over het meer Gjende dat onder ons op ongeveer 984 meter ligt. Daarna gaat het pad geleidelijk aan omhoog over grote vlaktes met losse stenen. Jammer dat het af en toe regent, hoewel … het levert wel schitterde regenbogen op. Hoe hoger wij komen, hoe kouder het wordt, maar geen nood met een fleece onder de jas blijven wij goed op temperatuur. Overigens de eerste keer dat wij met fleece én jas aan lopen. Normaal gesproken is die combinatie veel te warm, maar nu niet. Onderweg komen wij heel veel wandelaars tegen, ook opvallend veel kinderen. Schijnbaar is dit wel een heel populair traject. Een soort Pieterpad van Noorwegen. Halverwege de middag bereiken wij de top van de Beseggen. Een smalle bergkam waarover je van 1638 meter hoogte in korte afstand afdaalt naar ongeveer 1400 meter. En als je bovenaan staat heb je een schitterend uitzicht. Rechts zie je het meer Bessvatnet op 1373 meter en links het meer Gjende op 984 meter. Daartussen een smalle bergkam die beide meren van elkaar scheidt. Ik geniet van het uitzicht maar bedenk mij ook dat wij nog naar beneden moeten. En dan zit er niks anders op om langzaam en voorzichtig naar beneden te klauteren. Het is net een hele lange steile trap. De harde wind maakt het lastiger, zeker met zo'n grote rugzak. Het was misschien wel een goed idee geweest om de rugzak met het bootje naar Memurubu mee te laten gaan. Weer een goed idee op een moment dat er niets aan hebt. Gelukkig regent het nu niet. Wanneer wij beneden staan en achterom kijken, hebben wij beide zo iets van: “zijn wij daar helemaal vandaan gekomen?” Na zo'n klauterpartij is een korte pauze wel verdient. Ondertussen zien wij een Nederlands gezin vanuit de richting Memurubu komen lopen. Hoewel, het dochtertje kruipt bijna huilend op handen, voeten en billen naar beneden van de rotsen. De Beseggen moet dit gezin dan nog opklimmen terwijl het al in de namiddag is. Het lijkt ons geen goed idee. Voorzichtig leggen wij uit wat hun nog te wachten staat. Maar wij worden niet geloofd. Zij zijn zelf ervan overtuigd dat zij de Beseggen al lang hebben gehad. Nadat wij vertellen dat wij ’s morgens rond 9:00 uur zijn vertrokken en nu pas hier zijn en dat zij die pukkel in de verte nog over moeten, dringt het tot hun door dat de zij minder ver zijn dan verwacht. Ondanks onze waarschuwing dat zij nog een hele lange weg te gaan hebben gaan zij toch verder. Tja, zelf weten. Wij gaan ook verder maar dan richting Memurubu. De rest van de route is het dalen en stijgen. Tot onze verbazing komen wij nog een eenzame Noorse wandelaar tegen. Hij moet de trein richting Oslo nog halen. Tja, je gelooft het bijna niet, wij zullen het wel verkeerd begrepen hebben. Rond 20:00 uur komen wij aan bij de hut Memurubu. Bij de hut gaan wij kamperen, maar voordat de tent opzetten gaan wij eerst in de hut warm eten. Gelukkig zien wij na een tijdje het Nederlands gezin ook binnenkomen. Zij zijn toch zo verstandig geweest om niet door te lopen. Vannacht gaan zij in de hut overnachten en nemen de volgende ochtend de boot terug. Inmiddels begint het te schemeren. Tijd voor ons om snel te tent op te zetten en de slaapzak in te duiken. |
![]() ![]() |
Dag 3 - Bootje varen naar Gjende |
![]() |
Dag 4 - koud ! Het was een koude nacht. Geen wonder met die koude wind die om de tent waait. Het heeft zelf licht gesneeuwd. Rond 8.30 uur gaan wij op stap. Het weer is nog al guur en af en toe sneeuwt het niet. Vaak moet je weg weer zien te vinden over grote rotsblokken die hier her en der liggen. Ook banjeren wij veel door de sneeuw. Hoezo zomervakantie? Vooral langs het meer Snøholsvagnet ( 1486 m ) schiet het voor geen meter op. Na het meer komen wij op een viersprong van routes. Links gaat naar Olavsbu, rechts naar Fondsbu en wij gaan rechtdoor naar de hut Skogadalsbøen. Hier komen wij ook weer andere wandelaars tegen. De hele ochtend niemand gezien en dat is toch wel een beetje eenzaam. Na een korte pauze gaan wij verder. Vanaf hier gaat het weer geleidelijk aan naar beneden tot aan Skogadalsbøen. De afgelopen koude nacht is ons slecht bevallen. Ik wil daarom niet weer zo hoog en koud kamperen. Het liefst lopen wij nu door tot aan de hut. In de middag merken wij dat het weer wat milder begint te worden. Het landschap begint er ook weer wat vriendelijker uit te zien. De hut is nog ver weg en wij beginnen al uit te kijken naar een kampeerplek. Bij een kleine stuwdam is wel een mooie plek met schitterend uitzicht, maar nog steeds redelijk hoog. Zou het hier vannacht ook koud zijn? Wij lopen nog even door en komen in een stuk met lage bomen terecht. Hier is het helemaal lastig om een geschikte plek te vinden. Uiteindelijk wel gevonden, maar achteraf waren die 6 kilometer net iets te veel voor vandaag. Misschien hadden wij toch bij die stuwdam moeten gaan staan. Tja, soms moet je een gokje nemen. |
|
Dag 5 - Warm ! Zo koud als het gisteren was, zo heerlijk warm is het vandaag. Een strak blauwe hemel. De zon brand ons bijna de tent uit. Uitslapen tot 9:30 uur, ongekend! Vanaf hier is het nog maar een paar kilometer naar Skogadalsbøen. Een leuke plek om uitgebreid te lunchen. En dat doen wij dan ook. Daarna lopen wij nog een uurtje in noordelijke richting tot de hangbrug over het water en een groot grasveld. Plek zat voor onze tent. Hoewel het nog maar 15.00 uur is stoppen wij hier. Vandaag is het een "wandeletappe" zonder lang te wandelen. |
Dag 6 - Sognefjellhytta Plannen zijn erom bij gesteld te worden. Oorspronkelijk wilden wij naar Tutagrø lopen. Het wordt Sognefjellhytta. Beide bestemmingen liggen aan de weg 55 vanuit Lom, maar wij verwachten dat route naar Sognefjellhytta minder steil zal zijn dan naar Tutagrø. Of wij daar gelijk in hebben weten wij niet. Beide gaan omhoog vanuit het dal. Het pad dat wij kiezen is soms erg modderig. Voor het prachtige uitzicht moet je vooral niet vergeten om gewoon stil te staan en achterom te kijken. Naar mate je verder omhoog gaat, veranderd het landschap. Onder was het toch vooral grasachtig. Meer omhoog is het voornamelijk rotsachtig. Helemaal boven is het zelfs redelijk vlak te noemen en banjer je zelfs weer af en toe door de sneeuw. In de verte zien wij gletsjers. Eindelijk komen wij in de middag bij de hut. Hier is het niet echt geschikt om te kamperen. Dat hebben wij vanmorgen dus goed ingeschat. Wij besluiten de bus naar Gaupner te nemen. Na een busrit, met onderweg schitterend uitzicht, stappen wij uit bij een redelijk goede camping. Op deze camping staan vooral caravans en campers. Veel laadvermogen met even zoveel “rommel” dat meegenomen wordt (op zich niets op tegen). Vooral grappig om dan naast zo'n vol bepakte camper je rugzak leeg te schudden en dan tot de conclusie te komen dat alles wat je echt nodig hebt om te kamperen in die rugzak zit. Inclusief een waslijn die je met de wandelstokken en een extra scheerlijn maakt. |
|
Suggesties voor eventuele extra dagen na de trektocht Het wandelen door Jotunheimen zit erop. De resterende dagen van de vakantie besteden wij aan gletsjer Nigardsbreen (uitloper van Jostedalsbreen), Stavanger en Preikestolen. Hierna volgt in vogelvlucht nog een heel kort verslag. Gletjser Nigardsbreen De volgende dag reizen wij van Gaupner verder richting Gjerde. Er gaat maar één weg naar toe en er rijd gelukkig ook nog een bus. Wij huren hier een hut voor twee nachten. Bij Gjerde is een gletsjermuseum die wij willen bekijken en wij gaan natuurlijk de gletsjer op met een “guided tour”. Vooraf krijg je instructie over hoe de ijzers onder de schoenen gebonden moeten worden, hoe je moet lopen en wat je met “axe” moet doen. Veiligheid voor alles. En dan als een "treintje" de gletsjer op. Fantastisch om op zo'n ijsmassa rond te lopen. Zeker de moeite waard. Reizen naar Stavanger Daarna reizen wij met de bus terug naar Gaupner en vandaar uit Sognedal. Hier overnachten wij twee nachten. Niet echt bijzonder dorpje. Wij houden hier gewoon een rustdag. Daarna reizen wij met de boot door de fjorden richting Bergen. In Bergen stappen wij van de boot en nemen een bus naar camping in de buurt. Een nette camping maar … het kampeerterrein is hier wel erg drassig. Helemaal op de verste uithoek van de camping zet een Oostenrijker met zijn vriendin zijn tent op. Vervolgens wordt er verlengsnoer langs onze tent uitgerold dat net niet lang genoeg is. Geen nood ... we zetten er nog een verlengsnoer aan zonder enige bescherming tegen (regen)water. Wanneer wij hem daarom aanspreken haalt hij zijn schouders een beetje op en plakt er nog een plastic zakje om. Dat zou veilig moeten zijn. Inmiddels zijn wij nieuwsgierig waarom je in een klein tentje stroom nodig hebt. Je gaat kamperen en je neemt mee ... een wekkerradio en een waterkoker. Logisch ! Volgende dag met de bus weer terug naar Bergen. De vorige vakantie hebben Bergen al bekeken, overigens hebben wij weer mooi weer in Bergen. Men zegt dat het hier altijd regend. Nu lopen wij nog even over de vismarkt, kopen een troll als souvenir en reizen dan met de boot verder naar Stavanger. Onderweg probeer ik te gaan zitten met een kop thee in de hand en er net een tegenmoet komend schip heftige deining heeft veroorzaakt. Dat is knap lastig! Preikenstolen In Stavanger overnachten wij één nacht op een soort van stadscamping. De volgende dag met de boot naar de overkant gevaren en de bus richting Preikestolen genomen. Op de toegangsweg zit een camping waar wij hebben gekampeerd. Vanaf deze lopen wij de volgende dag helemaal naar de Preikestolen. Vanaf de parkeerplaats loop je tussen de vele dagjesmensen met gympen en vaak zonder regenkleding e.d. Onderweg hebben wij veel regen gehad. Eenmaal boven zaten wij in de mist cq wolken. Gelukkig trokken de wolken even weg en konden wij het fjord onder ons zien. Het beroemde uitzicht welke je veel in reisgidsen ziet. Daarna snel weer terug omdat wij de bus moesten halen. Vooraf dus goed bijhouden hoeveel tijd het koste om boven te komen. Wij halen zelfs een bus eerder en gingen ervan uit dat wij bij de camping uit de bus zouden stappen om de rugzak te pakken en dan de volgende bus te nemen. De buschauffeur wa zo aardig om even op ons te wachten. Zo komen wij toch redelijk op tijd weer bij de boot terug naar Stavanger. |
|
|
Naar begin - Reisverslag - Fotoboek - Routekaart |
Informatie | |
![]() |
Gelopen traject: Vanuit Gjendesheim gaat de trektocht via de bekende Beseggen naar de hut Memurubu. Na een boottochtje naar Gjendebu lopen wij verder naar Skogadalsbøen. Uiteindelijk eindigt de route bij de hut Sognefjellhytta (aan de weg 55 vanuit Lom) |
Links Voor diegene die een beetje noors beheerst: |
|
Naar begin - Reisverslag - Fotoboek - Routekaart |